Julianawacht in Katwijk

Juliana

Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina (30 april 1909), prinses van Oranje-Nassau, hertogin van Mecklenburg, dochter van koningin Wilhelmina en prins Hendrik, prins der Nederlanden, hertog van Mecklenburg was van 1948 tot 1980 koningin der Nederlanden.
Tijdens haar studie van 1927 tot 1930 aan de Rijksuniversiteit te Leiden woonde ze met een paar vriendinnen in een villa in Katwijk aan de Boulevard. In 1937 trad ze in het huwelijk met Bernhard, prins van Lippe-Biesterfeld. Uit dit huwelijk werden vier dochters geboren; Beatrix (1938), Irene (1939), Margriet (1943) en Christina (aanvankelijk Marijke genoemd; 1947). Toen de Katwijkse padvinders in 1930 vroegen of ze haar naam voor hun groep mochten gebruiken, kregen ze toestemming in een persoonlijke brief.
Na de Duitse overrompeling verliet het prinselijk gezin op 12 mei 1940 Nederland. De prinses vestigde zich met haar kinderen in Ottawa in Canada. In 1945 keerde de prinses in het bevrijde deel van Nederland terug en woonde daarna in het paleis Soestdijk. Direct na de oorlog heeft ze nog geprobeerd om als "gewoon" gezin naar 's zomers naar het Katwijkse strand te gaan.
Koningin Juliana heeft haar opdracht als koningin op een eigen wijze vervuld. Typerend daarbij waren haar sociale bewogenheid, haar betrokkenheid bij eigentijdse problemen en ontwikkelingen en haar ongekunsteld persoonlijk optreden, eigenschappen die haar in brede kring respect en genegenheid bezorgden.
Na haar aftreden als staatshoofd bleef prinses Juliana grote belangstelling tonen voor met name sociale vraagstukken. Zij legde bezoeken af aan een groot aantal ziekenhuizen en andere zorginstellingen.
(Encarta en Internet)

Prinses Juliana bij het
kampvuur tijdens de
Jamboree van 1937
in Vogelenzang

De das:
landverkenners: helder blauw
zeeverkenners: lichtblauw

Opstellen van de bakken en bakslinten (2005)

Bord (~1998)